Czym jest anhydryt i skąd się go bierze? W tym artykule można o tym przeczytać.
Rodzaje anhydrytu
W budownictwie dostępne są 3 rodzaje anhydrytu służącego do produkcji wylewek. Jeden z nich to anhydryt naturalny, który jest kopaliną, czyli związkiem występującym w środowisku naturalnym. Pozostałe dwa to anhydryt syntetyczny i termiczny, które zostały wytworzone sztucznie przez człowieka. Pierwszy w procesach syntezy chemicznej, a drugi w skutek przetworzenia odpadów pochodzących z oczyszczania spalin przemysłowych.
UWAGA! Na stronach firm wykonujących wylewki anhydrytowe często spotkać się można z artykułami dotyczącymi rodzajów anhydrytu. Opisują oni błędnie, że anhydryt podzielić można na takie rodzaje, jak C20-F4 lub C25-F5. Prawdą jest, że nie są to rodzje anhydrytu, a klasy wytrzymałości wylewki. Nie zależą one od rodzaju zastosowanego anhydrytu, a od procentowej zawartośći spoiwa anhydrytowego, którą zawiera wylewka. Kolokwialnie mówiąc informują "ile anhydrytu w anhydrycie". Im większy procentowy udział anhydrytu w wylewce, tym wyższa wytrzymałość.
Anhydryt naturalny
Wszystkie znane naturalne złoża anhydrytu powstały w wyniku odparowywania morskich wód, bądź wód słonych jezior. Osad siarczanu wapnia pod wpływem temperatury wyższej niż 35° C i w obecności chlorku sodu (soli morskiej) przechodzi w bezwodną formę czyli anhydryt. Poniżej tej temperatury tworzy sie gips, dlatego pokładom anhydrytu bardzo często towarzyszą pokłady gipsu. Poza tym w złożach anhydrytu znaleźć można nieliczne domieszki takich minerałów jak: hality, kalcyty i dolomity. W Europie największe złoża anhydrytu występują w Austrii, Danii, Francji, Szwajcarii i Niemczech. W Polsce występuje on w okolicach Lwówka Śląskiego (Niwnice – kopalnia Nowy Ląd), Inowrocławia, Kłodawy, Lubania. Złoża te powstawały w okresie 240 - 200 mln lat temu.
Naturalny anhydryt do produkcji posadzek czerpie się jedynie z najczystszych pokładów kopalnianych. Po wydobyciu skały anhydrytowe należy rozłamywać, kruszyć i mielić do uzyskania pyłu o średnicy cząstki nie większej niż 0,06 mm. Następnie w mieszalnikach dodaje się niezbędne składniki, które czynią naturalny anhydryt gotowym produktem na posadzkę.
Anhydryt syntetyczny
Anhydryt syntetyczny otrzymywany jest jako drugi produkt w przemysłowym procesie produkcji kwasu fluorowodorowego. Do jego powstania wykorzystywany jest minerał zwany fluorytem. Podczas reakcji fluorytu z kwasem siarkowym, w temperaturze pomiędzy 300 a 600°C w piecu rotacyjnym, otrzymuje się kwas fluorowodorowy oraz czystą bezwodną formę siarczanu wapnia czyli anhydryt. By stał się gotowym produktem na posadzkę wymaga jedynie przemielenia i wymieszania z odpowiednimi składnikami.
Anhydryt termiczny
Półproduktem na drodze produkcji anhydrytu termicznego jest REA-gips. Powstaje on w procesach odsiarczania spalin (pochodzących z elektrowni węglowych bądź z kotłów przemysłowych) metodą mokrą - wapniakową. Metoda ta polega na przechwytywaniu dwutlenku siarki podczas kontaktu spalin z wodną zawiesiną gipsu i zmielonego wapienia. Kontakt następuje w kolumnach kominowych podczas natrysku. W tym procesie spaliny zostają oczyszczone o niemal 99%, a z substancji wychwyconych przez filtry powstaje REA-gips.
W dalszym etapie otrzymany REA-gips poddaje sie procesowi kalcynacji. Podczas kalcynacji REA-gips zostaje podgrzany do temperatury ok. 800°C. W tej temperaturze gips całkowicie uwalnia chemicznie przyłączoną do niego wodę i powstaje jego bezwodna forma zwana anhydrytem termicznym. W kolejnych etapach anhydryt należy studzić, mielić i wymieszać z odpowiednimi reagentami, by otrzymać gotowy materiał do produkcji posadzki.
Wykonawcy w Polsce najczęściej oferują wylewki na bazie tego rodzaju anhydrytu, gdyż jako produkt przeznaczony do utylizaji jest on najtańszy. Można go łatwo rozpoznać po beżowo-różowym kolorze.
Tutaj można się dowiedzieć co to jest anhydryt.
